Fobilerin Tedavisinde Davranış Modellemesi

Sosyal öğrenme teorisinde davranış modellemesi, istenen davranışların kesin bir şekilde gösterilmesidir. Teoriye göre, sadece yaparak değil, başkalarının ne yaptığını izleyerek öğreniriz. Terapötik bir ortamda, davranış modellemesi amaca yönelik ve olumludur, müşterilere daha iyi davranma yollarını öğretir. Ancak davranış modelleme, diğerleriyle uğraşmanın önyargılı bir yolundan geçen bir ebeveyn veya bir çocuğu uyuşturucu kullanmaya yönlendiren bir arkadaş gibi olumsuz da olabilir.

Terapötik davranış modellemesi, müşterilerin önceden öğrenilmiş olumsuz davranışları değiştirmelerine yardımcı olmak için sıklıkla kullanılır.

Fobileri Tedavi Etmede Davranış Modellemesi

Albert Bandura, davranışsal modellemenin insanların fobilerin üstesinden gelmesine nasıl yardımcı olabileceğini keşfeden bir psikologdu. Yılan fobileri olan insanlarla yaptığı çalışmada, Bandura, hastalar aynı korkuyu ele geçiren yılanları mağlup eden diğer kişileri gözlemlediğinde, mevcut hastaların daha fazla rahatlama bulduklarını buldu. İkna ile kıyaslandığında ve psikologun yılanları ele aldığına bakıldığında Bandura, eski hastaların davranış modellemesinin daha etkili olduğunu buldu.

Davranış modellemesi, anksiyete bozukluklarından travma sonrası stres bozukluğuna, dikkat eksikliği bozukluğundan yeme bozukluklarına kadar çeşitli akıl sağlığı kaygıları olan kişileri tedavi etmek için etkili bir şekilde kullanılmaktadır. Çeşitli fobilerin tedavisinde özellikle etkili olduğu bulunmuştur.

Sistematik duyarsızlaştırma olarak bilinen fobiler için başka bir tedaviye benzer şekilde, davranış modellemesi fobik hastayı korktuğu nesneye veya duruma maruz bırakır, ancak yüzleşmenin hasta tarafından değil başka bir kişi tarafından tecrübe edilmesidir.

Modelin, korkuya değil de, gevşemeyle fobisine yanıt vermesi durumunda, hastanın bu cevabı taklit etmek için bir referans çerçevesi vardır. Teoride, hasta bu yeni yanıtı gerçek yaşam durumlarına aktarabilecekti.

Davranış Modellemesinin Yararları ve Sınırlamaları

Tek başına kullanıldığında, kısa vadeli öğrenme için davranış modellemesi etkili bulunmuştur.

Bununla birlikte, davranış modellemesinin tek başına, ödüller gibi rol oynama ve takviye ile birleştirilmediği sürece uzun vadeli davranış değişikliği yaratması olası değildir. Sırayla birlikte kullanıldığında, modelleme, rol oynama ve takviye bu tedavinin etkinliğini artırır.

Ayrıca, davranış modelleme tedavisinin etkinliğini arttırmak için diğer faktörlerin de gösterilmiştir. Bunlar şunları içerir:

Birçok arasında bir teknik

Davranış modellemesi fobiler ve diğer akıl sağlığı durumlarına sahip hastalara yardımcı olmaya çalışan bir tekniktir. İstenen yanıt veya değişime ulaşmadığı zaman, hastaların korkularını aşmalarına yardımcı olmak için farklı teknikleri, yaklaşımları veya ilaçları denemeleri teşvik edilmelidir. Diğer birçok davranışsal modifikasyon teknikleri mevcuttur ve bazıları bazı hastalar için daha başarılıdır.