Karşıt Muhalif Bozukluk nedir?

Muhalif meydan okuma bozukluğu (ODD), çocuklukta tipik olarak ortaya çıkan ve yetişkinlik boyunca sürebilen bir psikiyatrik bozukluktur.

ODD belirtileri

ODD olan çocuklar ebeveynler ve eğitimciler için zorlayıcı davranışlar sergilerler. Örneğin, saldırganlık ve amaçlı yanlış davranışlar gösterirler. Genellikle akranları ve yetişkinlerle uygun şekilde etkileşimde zorluk çekerler.

Davranış problemlerinin sıklığı ve şiddeti evde ve okulda zorluğa neden olmaktadır. Bu çocuklar genellikle davranışlarıyla ilgili problemleri öğrenmekten muzdariptirler. Bu çocuklarda tartışmacı ve muhalif olmak yaygın bir sorundur. ODD'nin diğer yaygın belirtileri şunlardır:

Kalıcı, şiddetli semptomları olan çocuklar ODD'ye sahip olabilir ve bir pediatrik psikiyatrist tarafından değerlendirilmelidir. ODD'nin nedenleri belirsizdir. Bununla birlikte, çocuk mizacının ve ebeveynlerin başa çıkma yanıtlarının bir kombinasyonu gelişiminin bir faktörü olabilir. Aile işleyişindeki zorluklar da katkıda bulunabilir.

Tedavi ve Disiplin Seçenekleri

Müdahalenin bu çocuklarla mümkün olduğunca erken başlaması önemlidir.

Tedavi genellikle danışmanlık ve tedaviyi içerir. Davranış yönetiminde ebeveyn eğitimi yararlı olabilir. Çocuğun terapistinin bir tedavi programının etkinliğini sağlamak için ebeveynler ve öğretmenler ile yakın bir şekilde çalışması önemlidir, çünkü çoğu çocukla çalışan davranış teknikleri ODD olan çocuklarla etkisiz olabilir.

ODD'li çocuklar genellikle anne-babaları ve öğretmenleri rahatsız etme hedefine sahiptir ve olumsuz bir cevabı provoke etmekte yanlış davranırlar. Açık beklentiler kuralları belirlemek ve bunları tutarlı bir şekilde uygulamak özellikle önemlidir. Bir rutine sahip olmak, ODD çocuklarının evde akşam yemeği ve yatmadan eve geçiş gibi geçiş yapmalarına yardımcı olabilir. Kurallar uygulamak ve rutinleri takip etmek tutarlı ve adil bir şekilde bu nedenle önemlidir.

Çocuğa, sahip olduğu spor ya da hobiler gibi etkinliklere katılma fırsatı verin. Olumlu davranışları güçlendirin ve ödüllendirin. Davranış sorunlarını değiştirmeye çalışırken, ilk önce en önemli davranış sorunlarına odaklanın, her seferinde yalnızca birkaçını ele alın. Bu davranışlarda iyileşme gördüğünüz gibi, iyileştirmeye odaklanmak için yenilerini ekleyin. Yanlış davranış için yaşlarına uygun sonuçları belirleyin ve tutarlı bir şekilde uygulayın. Açık, basit bir dilde talimat verin.

Çocuk davranış yönetimi sistemlerine yanıt veriyorsa, davranış hedeflerine doğru ilerlemeyi göstermek için çıkartmalar, belirteçler veya davranış grafiğini kullanın. Çocuğun kazanmak istediği ödülleri tanımlamasına izin verin. Çocuğun başarısı gösterdiği gibi, tercih edilen bir aktivitede zaman geçirme, sözlü övgü, yenilebilir ödüller veya ödül kutusundaki öğeler gibi pekiştirme sağlayın.

Çocuğun yapmasını istediğin şeyin tersini yapma eğilimi varsa, yanlış davranışa neden olabilecek doğrudan övgü vermekten kaçının. Örneğin, "Ellerinizi kendinize tutturma şeklini seviyorum" diyerek çocuğu fiziksel olarak saldırgan hale getirebilir. Çocuğu tartışmaktan ve anlatmamaktan kaçının ve kendi tavrınızı kontrol altında tutmaya çalışın. Çocuğun kızdığını görmekten kaçının, çünkü bu ona ödüllendirici olabilir.

Duygusuz bir ses tonu olgusu kullanarak, sadece kırılan kuralı ve sonuçların ne olacağını belirtin. Tutarlı olun ve sonuçlarla ya da ne olduğuyla ilgili çocukla sözlü bir tartışmaya girmekten kaçının.

Çocuğun hayal kırıklıklarını gidermek için bir yer olmasına izin verin. Yumruk atmak veya bağırmak için bir yastık sağlayın.

Çocuğun başkaları ile etkileşime girdiğinde, kuralların uygulanmasını sağlamak için yeterli denetimin olduğundan emin olun ve yetişkinler onun uygun şekilde etkileşimde bulunmasına yardımcı olabilir. Okulun danışmanının, çocuğun davranışlarına uygun şekilde yanıt vermeyi öğrenmelerine yardımcı olmak için meslektaşlarıyla çalışmalarını sağlamak yararlı olabilir. Örgün sosyal beceri eğitimi, ODD'li çocuğun yaşıtları ve yetişkinlerle etkileşimde bulunmasına yardımcı olarak etkili olabilir.

Çocuklar Kurtarılabilir mi?

ODD'den iyileşme prognozu belirsizdir. Bazı çocuklar olgunlaşır ve bozukluğun belirtileri yetişkinliğe girer. Diğerleri bu bozukluğu yetişkinliğe taşıyacak. Bu çocukların karmaşık ihtiyaçlarını karşılamak, ebeveynlerin ve okul personelinin yanı sıra akıl sağlığı profesyonellerinin işbirliğini gerektirecektir. Evde ve okulda işbirliğine dayalı, tutarlı bir çaba, özellikle çocuklara erken yaşlarda başlandığı zaman, bu çocuklar için olumlu bir sonuç verme olasılığını artıracaktır.