DSM-5'den Neler Eksik?

Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı Amerikan Psikiyatri Birliği tarafından yayınlanmıştır ve ruhsal bozuklukları teşhis etmek için psikiyatristler ve klinik psikologlar tarafından kullanılmaktadır. DSM'nin ilk baskısı 1952'de yayınlandı. Aradan geçen yıllar boyunca birçok revizyondan geçerken, ruhsal bozukluklar hakkındaki kesin metin olmaya devam ediyor.

Günümüzün tanısal el kitabı olan DSM-5, Mayıs 2013'te yayınlanmış olup, duygudurum bozuklukları, bipolar ve ilişkili bozukluklar, anksiyete bozuklukları, beslenme ve yeme bozuklukları ve madde kullanım bozuklukları gibi birçok farklı bozukluğu tanımlamaktadır.

DSM'nin mevcut sürümüne dahil edilen bozuklukların sayısına rağmen, kılavuzda bulamayacağınız bazı şeyler var. Bazı doktorlar ve psikiyatristler tarafından hala teşhis edilirken belirli koşullar, DSM-5'te ayrı bozukluklar olarak resmen tanınmamaktadır.

DSM-5'de Hangi Koşullar Listelenmiyor?

DSM çok sayıda bozukluk içermekle birlikte, mevcut olabilecek her durumun zorunlu bir listesi değildir. Şu anda DSM-5'de tanınmayan koşullardan bazıları şunlardır:

Diğerleri olmasa da neden DSM'de listelenen bazı koşullar tam olarak niçin? Birçok durumda, şüpheli bozuklukta mevcut olan araştırma miktarına iner.

Örneğin, internet bağımlılığı önerilen bir teşhis olsa da, ayrık bir durum olarak düşünülüp düşünülmemesi veya başka bir bozukluğun tezahürü olabilirse, hâlâ büyük tartışmalar vardır.

Bazı uzmanlar, internet bağımlılığının, DSM tarafından tanınan, aşırı kullanım, kullanım, geri çekme ve hoşgörü ile ilişkili olumsuz sonuçları da içeren diğer bozukluklarla ilişkili semptomların çoğuna sahip olduğunu öne sürmektedir.

Diğerleri, bunun ayrı bir tanı olduğunu düşünmek için erken olduğunu ve 'bağımlılık' teriminin aşırı şekilde kullanıldığını ileri sürmektedir. Bir yorumcu, "eroinden tasarımcı el çantalarına kadar her hazzın özlem duyulması 'bağımlılık' belirtisi ise, o zaman terim her şeyi ve hiçbir şeyi açıklamıyor."

Kısacası, DSM'de listelenen şartlar tipik olarak semptomlar, yaygınlık ve tedaviye dahil edilmeleri için tedaviler hakkında birçok ampirik veri ile uzun bir araştırma öyküsüne sahiptir. DSM'de eksik olan önerilen bozuklukların birçoğu için, bu araştırma basitçe orada değildir — en azından henüz değil.

Örnek olarak ortoreksiya

Ortoksia durumu düşünün. Ortoreksis terimi ilk olarak 1996 yılında başlamıştır ve genellikle sağlıklı beslenme ile bir saplantı olarak tanımlanmaktadır. İlk olarak durumu belirleyen doktor tarafından sunulan önerilen tanı ölçütlerine göre, ortoreksiya semptomları optimal sağlığa ulaşmak için tasarlanan kısıtlayıcı bir diyetle uğraşıyor. Bu tür diyet kısıtlamaları genellikle tüm gıda gruplarının ortadan kaldırılmasını veya kısıtlanmasını içerir.

Bu kendinden empoze edilen kurallar ihlal edildiğinde, birey aşırı endişe, utanç ve hastalık korkusu ile birlikte bırakılabilir. Bu tür belirtiler, ciddi kilo kaybı, yetersiz beslenme, stres ve vücut imajı sorunlarına yol açabilir.

Fakat DSM-5'te tartışılan bu belirtileri bulamazsınız. Bunun nedeni ortodoksinin DSM'de resmi bir bozukluk olarak tanınmamasıdır.

Bu neden? Ortoreks, muazzam miktarda araştırma almayan bir duruma uygulanan nispeten yeni bir etikettir. Başlangıçta durumu öneren doktor Dr. Stephen Bratman, sadece önerilen teşhisten teşhis edilmediğini, ancak bazılarının aslında ondan öleceğini keşfedene kadar, bunu ciddi bir teşhis olarak düşünmüyordu.

Bratmen ve diğerleri, ortoreksinin semptomları ve prevalansı üzerine ampirik çalışmalar yapılmamasına rağmen, daha fazla araştırmayı ve olası bir durumu farklı bir şekilde değerlendirmek için yeterli anektottal kanıt olduğunu göstermektedir.

Yeni Bozukluklar DSM'ye Nasıl Gelir?

Peki, DSM komitesi teşhis kılavuzuna hangi bozuklukların dahil edilmesi gerektiğini belirlerken neleri arar?

El kitabında yapılan revizyonlar, nörobilim alanındaki son araştırmalardan, elkitabının önceki versiyonunda tespit edilen sorunlardan ve kılavuzun Uluslararası Hastalık Sınıflandırması'nın en son versiyonuna daha iyi uyum sağlama isteğinden etkilenmiştir.

Düzeltme sürecinin başlarında, psikiyatri, psikoloji, epidemiyoloji, birinci basamak, nöroloji, pediatri ve araştırma gibi çeşitli alanlardaki 400'den fazla uzman, DSM'nin bilgilendirilmesine yardımcı olmak üzere tasarlanan monografların üretimiyle sonuçlanan bir dizi uluslararası konferansa katıldı. -5 Görev Gücü, teşhis kılavuzundaki değişiklikler için teklifler hazırladıkları için.

Bir bozukluk bir sonuç için önerildikten sonra, komite mevcut durumdaki araştırmayı gözden geçirir ve önerilen bozukluğu daha fazla araştırmak için çalışmalarını bile görevlendirebilir. Karar daha sonra DSM görev gücü ile dinleniyor.

Yeni bozuklukların eklenmesi süreci tartışmasız değildir. Bir çalışmaya göre, DSM-IV'ün derlenmesinden sorumlu uzmanların yarısından fazlasının ilaç endüstrisi ile finansal bağları vardı. Bu tür bağlantı sorunları, bazı hastalıkların dahil edilmesinin, ilaç şirketleri için büyük paralar üretme potansiyeline daha bağlı olabileceğini düşünen eleştirmenlerdir. Yaygın anksiyete bozukluğu ve sosyal anksiyete bozukluğu gibi rahatsızlıklar, bu eleştirmenlerin sorumluluğu en azından kısmen mevcut olabilir çünkü yüksek kârlı anti-depresan ve anti-anksiyete ilaçlarını reçete etmeyi teşvik ederler.

DSM-5'de Olmayan Bir Durumunuz Varsa Ne?

Öyleyse, resmi tanılama kılavuzu tarafından tanınmayan bir durumun belirtileri olan hastalar için ne anlama geliyor? Bazı insanlar için, zihinsel sağlık tedavisinin alınması ile bakıma erişim olmaması arasındaki fark anlamına gelebilir. DSM, klinisyenlere, doktorlara ve psikiyatristlere ruhsal bozuklukları tartışmak için ortak bir dil sunmaya yardımcı olur, ancak aynı zamanda sigorta geri ödemelerinde de önemli bir rol oynar. Akıl sağlığı hizmetleri için sigorta ödemesi almak için genellikle bir tanı şarttır. Bazı durumlarda, hastalar sadece DSM-5 tarafından tanınan bir tanı alırlarsa tedavi için ödeme yapabilirler.

Bazı insanlar için, DSM-5'deki durumlarını görmemek, yabancılaşma duygularına katkıda bulunabilir. Bazı insanlar zihinsel koşulların etiketlenmesini sınırlayıcı ve aşırı damgalayıcı bulurken, diğerleri bunu yararlı bulmaktadır ve DSM'ye dahil edilmesinin semptomlarının tıp topluluğu tarafından tanındığını hissetmektedir. Resmi bir tanı bu hastalara umut verir, sonuçta sadece semptomlarını açıklayan bir açıklamada bulunmadıklarını, aynı zamanda da bozukluklarıyla başa çıkabildikleri veya iyileşebildiklerini düşünebilirler.

DSM'nin Son Sürümündeki Değişiklikler

Tanı kılavuzunun en son baskısında, daha önce tanınan bazı bozukluklar gerçekten çıkarıldı. Asperger sendromu, örneğin DSM-IV'te ayrı bir tanı olarak kabul edildi, ancak DSM-5'te Otizm Spektrum Bozuklukları şemsiyesi altında emildi. Bu karar, büyük olasılıkla teşhisini kaybetmek anlamına gelebileceğinden ve sonuçta çeşitli temel hizmet türlerinin kaybına yol açacağından korktuğu için önemli tartışmalar yarattı.

Diğer bir değişiklik ise DSM-5'in "aksi belirtilmedikçe" teşhisinin kaldırılmasıydı. Bu tanı, bir hastalığın bazı semptomlarına sahip ancak tam bir dizi kriteri karşılamayan hastaları kapsamıştır. DSM-5'te, 'aksi belirtilmedikçe' seçeneği ya birçok hastalık kategorisi için kaldırılmış ya da 'diğer belirtilen bozukluk' ya da 'belirtilmemiş bozukluk' ile değiştirilmiştir.

Tanınan bir ruhsal bozukluk için tanı kriterlerini karşılayamayan belirtiler, geniş çaplı "diğer ruhsal bozukluklar" kategorisine girebilir. DSM-5 bu kategorideki dört bozukluğu tanır:

“Belirsiz ruhsal bozukluk” un tümünü yakalama kategorisi de bazı psikiyatristlerden ve psikologlardan, hassasiyet eksikliğinden duydukları şey için eleştiriler çekti. Tanıyı almak için tek kriter hastanın "herhangi bir zihinsel bozukluk için tam ölçütleri karşılamamasıdır". Bu, önerdiği gibi, insanların durumları için doğru tedaviyi almadıklarına yol açabilecek doğru ve daha kesin bir teşhis almadıkları anlamına gelebilir.

DSM'de birçok madde kullanım bozukluğu tanınırken, gıda, seks, kafein ve internet ile ilgili olanlar mevcut baskıda kesintiye gitmedi. Bununla birlikte, hem kafein kullanımı hem de internet oyunları, daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyan koşullar olarak listelenir ve kılavuzda yapılacak güncellemelerde dikkate alınabilir.

İleri Çalışma Koşulları

DSM'de gelecekte dahil edilmeyi hak edecek başka koşullar var mı? Kılavuz ayrıca "ileri çalışma koşulları" ile ilgili bir bölüm içerir. Bu koşullar, DSM'nin güncel versiyonunda ayrı bir bozukluk olarak kabul edilmese de, kılavuz, daha fazla araştırmayı gerektirdiğini ve sunulan kanıtlara bağlı olarak kılavuzun gelecekteki baskılarına dahil edilebileceğini kabul etmektedir.

DSM-5'in bu bölümü neredeyse bir bekleme listesi olarak düşünülebilir. Bu koşullar üzerinde yapılan araştırmalar günümüzde sınırlı olarak değerlendirilmektedir, ancak yaygınlık, tanı ölçütleri ve risk faktörleri gibi şeylerin daha fazla araştırılması teşvik edilmektedir.

DSM-5'in bu bölümünde hangi bozukluklar listeleniyor? Şu anda daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulduğu belirlenen sekiz farklı durum vardır:

Bu koşullar şu anda ayrık bozukluklar olarak kabul edilmese de, DSM'nin gelecekteki sürümlerinde tam teşekküllü teşhisler haline gelebilirler.

Sıradaki ne? DSM'ye Gerçek Zamanlı Güncellemeler

DSM'nin bir eleştirisi, kılavuzun kendisinin sıklıkla farklı bozukluklarla ilgili mevcut araştırmalara ayak uydurmamasıdır. El kitabının en yeni baskısı 2013 yılında yayınlanmış olsa da, önceki model olan DSM-IV, beşinci baskının piyasaya sürülmesiyle yaklaşık 20 yaşındaydı.

STAT için yazma, psikiyatrist Michael B. First, APA'nın amacının, psikiyatri alanındaki en son araştırmaları ve diğer değişiklikleri yansıtmak için kılavuzu güncellemeyi kolaylaştırmak olduğunu açıklıyor. Birincisi, DSM'yi daha güncel tutmak için dijital yayıncılığın dolaysızlığından yararlanmak isteyen APA'nın yeni DSM Yönlendirme Komitesi üyesidir. Amaç, diagnostik kılavuzun sürekli güncellemeleri ve sağlam verileri ve ampirik kanıtları temel almasını sağlayan bir model geliştirmektir.

Böyle yaparak, DSM'nin geleceğinin bilimsel ilerlemeyi eski revizyon süreçlerinden daha hızlı bir şekilde yansıtacağını umuyorlar; bu da sonuç olarak psikiyatristlere, klinik psikologlara ve diğer akıl sağlığı hizmeti sağlayıcılarının hastalarına daha iyi hizmet etmesine yardımcı olacaktır.

Bir kelime

DSM-5 mevcut olabilecek her durumu içermese de, akıl hastalığını doğru teşhis etmek ve tedavi etmek için önemli bir araçtır. Bazı koşullar, kılavuzda şu anda görünmeyebilir, ancak araştırma, bunların dahil edilmesini garanti ederse, gelecek sürümlerde değişebilir.

DSM'de listelenen veya bulunmayan bir bozukluğun belirtileri olduğunu düşünüyorsanız, teşhis ve tedavi almak için daha fazla değerlendirme için sağlık uzmanınıza danışın.

> Kaynaklar:

> Amerikan Psikiyatri Derneği. DSM Geçmişi.

> Amerikan Psikiyatri Derneği. (2013). Ruhsal bozuklukların tanısal ve istatistiksel el kitabı (5. baskı). Washington, DC: Yazar.

> Dunn, T & Bratman, S. Ortoreksiya nervoza üzerinde: Literatürün gözden geçirilmesi ve önerilen tanı kriterleri. Yeme Davranışları. 2016; 21: 11-7

> Pies, R. DSM-V, "internet ilavesi" bir akıl hastalığı mı tanımlar? Psikiyatri. 2009; 6 (2): 31-37.

> Regier, DA, Kuhl, EA, & Kupfer, DJ. DSM-5: Sınıflandırma ve kriterler değişir. Dünya Psikiyatrisi. 2013; 12 (2): 92-98.