Genelleştirilmiş Anksiyete Bozukluğunda Bilişsel Bozukluklar

Bilişsel çarpıklıklar, insanların çevreden gelen bilgileri büküp çarpıttıkları sistematik yollardır. Bu önyargılar genellikle olumsuz düşünce kalıplarını güçlendirir ve artan kaygıya ve günlük stresin yönetilmesinde zorluklara yol açabilir. Çoğu insan düzenli olarak en az bunlardan azını kullanır ve bunlar Genelleştirilmiş Anksiyete Bozukluğu (GAD) için bilişsel-davranışçı terapinin ana odağıdır.

Aşağıda, GAD ile ilgili bir örnek içeren orijinal çarpıtmaların bir listesi verilmiştir. İdeal olarak, bu listeyi kendi bilişsel çarpıklıklarını tanımlamak ve daha gerçekçi ve rasyonel bilgileri göz önüne alarak bunlara meydan okumak için bir yol olarak kullanabiliriz.

Yaygın Bilişsel Bozukluklar

Felaket : endişe duyduğunuz bir olayı almak ve onu korku dolu olma noktasına orantılı bir şekilde üflemek. Örnek: Eğer bir sınavda başarısız olursanız, o zaman öğretmen sizin için saygısızlık yaşayacağınıza, kolejden mezun olmayacağınıza, bu nedenle asla iyi bir iş almayacağınıza ve sonuçta mutsuz ve hayattan memnun olmadığınızı düşünün.

Keyfi Çıkarım : destekleyici bilgi içermeyen bir karar vermek. Örnek: Birisinin bu inancı desteklemek için gerçek bir bilgi olmadan sizi sevmediğine inanmak.

Kişiselleştirme : Bir kişi aslında hiçbir nedensel ilişki olmadığında kendisine harici bir olay atfeder.

Örnek: Eğer bir ödeme memuru size kaba davrandıysa ve kişinin davranışına dair daha makul bir açıklama olduğunda buna sebep olacak bir şey yapmış olmanız gerektiğini düşünürsünüz.

Seçici Soyutlama : Bir kişi bazı bilgilere dayanarak bir karar verdiğinde ancak diğer bilgileri göz ardı ederse. Örnek: Bir kişi bir partiye katılır ve daha sonra yoluna yöneltilen bir garip görünüşe odaklanır ve gülümsemenin saatlerini göz ardı eder.

Aşırı merkezileşme : birkaç sınırlı olaya dayanan bir yönetim kurulu kuralı yapmak. Örnek: Bir herkese açık konuşma olayının hepsinin fena halde kötü gittiğine inanarak.

İkili Düşünme : şeyleri iki uçtan birisine sınıflandırmak. Örnek: İnsanların ya sosyal ortamlarda mükemmel ya da korkunç olduklarını inanarak, aralarında büyük gri alanı fark etmeden.
Etiketleme : Negatif bir deneyimden sonra kendinize bir etiket eklemek Örnek: Bir partide garip hissetmek sonuca varır: “Ben garip bir insanım”.
> Kaynak:

> Beck, JS (1995). Bilişsel Terapi : Temelleri ve Ötesi. Guilford Press.