Çocuğum DEHB mi Devralacak?

Kısa bir süre önce DEHB tanısı almış ya da DEHB ile uzun yıllardır yaşamışsanız, hemen hemen tüm yetişkinlerin sorduğu soru şudur: “Çocuklarımın da DEHB'si olacak mı?”

Cevap, duruma bağlı.

DEHB'nin en büyük sebebi genlerdir. DEHB ailelerde çalışır. Uzatılmış ailenizde hiç kimse resmi olarak DEHB tanısı konmamış olsa bile, DEHB'ye benzeyen özellikleri ve özellikleri olan aile bireylerini fark edebilirsiniz.

Bu güçlü genetik bağlantıya rağmen, DEHB'niz varsa, çocuğunuzun da otomatik olarak anlamı yoktur. Bunun nedeni, bir çocuğun DEHB geliştirip geliştirmediğini belirleyen genlerin ve çevresel faktörlerin birleşimidir. ADHD genlerini aktifleştirilmeden devralabilirler. Örneğin, bir araştırma çalışması, DEHB olan babaların üçte birinin DEHB de geliştiren çocuklara sahip olduğunu ortaya koymuştur.

Genlerinizde güçsüz hissedebilirsiniz, ancak size yardımcı olacak altı öneri.

1) Gözlemci Olun

Dikkatli olun ve çocuğunuz DEHB belirtileri veya belirtileri göstermeye başlarsa, profesyonel yardım alın. Erken teşhis almak ve uygun tedavi çocuğunuza paha biçilmez olacaktır; mücadelelerini en aza indirmeye ve başarılarına yardımcı olacak.

2) Farkların Farkında Olması

Çocuğunuz DEHB miras alırsa, DEHB'nize çok farklı bir şekilde tezahür edebilir. Örneğin, hiperaktif-dürtüsel DEHB'niz varsa ve çocuğunuzun dikkatsiz DEHB'si varsa, ikinizin de DEHB olmasına rağmen davranışınız ve zorluklarınız farklı olacaktır.

Ayrıca, DEHB sıklıkla çocuğunuzun cinsiyetine bağlı olarak farklı görünmektedir. Oğlunuz hiperaktif-dürtüsel DEHB varsa, fiziksel olarak çok aktif olabilir, kızınız hiper-konuşkan ve sözel olarak dürtüsel olabilir.

Son olarak, çocuğunuzla aynı cinsiyetten ve aynı DEHB sunumlarına sahip olsanız bile, hala farklı DEHB davranışları ve zorlukları olabilir.

Ancak, bu farklılıkların varlığından haberdar olmak, farkındalığınızı artırabilir ve çocuğunuzda DEHB belirtilerini erken teşhis etmenize yardımcı olabilir.

3) Rol Modeli Olun

DEHB ile ilişkiniz, çocuğunuzun tanılarıyla nasıl başa çıktığını etkiler. "Korkunç" olan ve sahip olmadığın bir şeyden ziyade, tarafsız olarak konuşmaya çalış.

Ayrıca, DEHB belirtilerinizi aktif olarak tedavi ediyor ve yönetiyorsanız, çocuğunuzun aynı şeyi yapmasına yardımcı olacaktır. DEHB dostu yaşam becerilerini öğrenir ve uygular ve uygun tıbbi yardım ararsanız, çocuğunuz da olur.

Çocuklar uyum sağlar. DEHB ile okulda tek çocuksa, kendilerini yalnız ve yalnız hissettirebilir. DEHB'niz olduğunu ve iyi çalıştığınızı bilmek, onlara moral desteği sağlar ve daha az yalnız hissetmelerini sağlar.

4) Suçlu hissetmeyin!

DEHB'si olan kişiler, sürekli olarak geç kalmaktan, önemli görevlerin unutulmasına kadar her tür şey için suçluluk ve utanç duyma konusunda uzmandır. Ancak, çocuğunuzun DEHB'si olduğu konusunda kendinizi suçlu hissetmeyin. Tıpkı onların gözlerinin rengi gibi, hangi genlerin miras kaldığı konusunda hiçbir kontrolünüz yoktur.

5) DEHB Deneyimleri Sizinkilerden Farklı Olacak

DEHB hakkında daha önce hiç olmadığı kadar bilinir. Bu, DEHB'nin tespit edilmesinin daha kolay olacağı ve uygun yardımın tıp camiasından ve okuldan daha kolay erişilebilir olduğu anlamına gelir.

Ayrıca, çocuğunuzun mücadelelerini anlayan destekleyici bir ailesi vardır. Bu, ebeveynlerin destekleyici olmadığı anlamına gelmez! Her nesil, o tarihte kendilerine sunulan bilgi ve araştırma ile en iyisini yapar.

6) Reframe

DEHB'yi nasıl görüntülediğinizi seçin. Kenny Handleman, Dikkat Eksikliği Bozukluğu yerine “Dikkat Farkı Bozukluğu” ADD'yi çağırdı. Böyle bir DEHB'ye baktığınız zaman, çocuğunuzun beyninin bazı insanlardan farklı şekilde çalışabileceğini fark edersiniz, ancak farklı olmanın kötü bir şey olması gerekmez.

> Kaynak:

> Ulusal Sağlık Enstitüleri. DEHB Genetik Araştırma Çalışması. 2012.