Marijuana Depresyon Rahatlatmak İçin Kullanılabilir mi?

Doğrudan Bağlantı Pek Çok Araştırmacıyı Eludes

Markanın medikal kullanımına izin veren yasaların geçtiği ülke çapında devletler ile, hangi koşulların onaylanmış kullanım için hastalara hak kazanması gerektiğine ilişkin tartışmalar devam etmiştir. Depresyon, tartışılan böyle bir durumdur ve araştırma karışıktır. Depresyon ve esrar kullanımı genellikle hastalarda yan yana mevcut olmakla birlikte, ilk olarak ayrı bir afet olan tavuk-yumurta problemi olan araştırmacıların çözmesi henüz mümkün değildir.

Marijuana Depresyon Tedavisi Yardımcı Olabilir mi?

Buffalo Üniversitesi Bağımlılık Araştırma Enstitüsü'nün araştırmacıları tarafından Şubat 2015'te yapılan bir araştırmaya göre, beyinde, genel olarak iyi hissetme duygularıyla bağlantılı olan, endokannabinoid olarak bilinen kimyasal bileşiklerin, marihuanadaki aktif bileşik olan THC ile aynı reseptörleri aktive ettiği bulunmuştur.

Sıçanlarda yapılan testlerde, araştırmacılar, endokannabinoid üretiminin, kronik stres durumlarında normal şartlara göre daha düşük olduğunu bulmuşlardır. Esrardaki kimyasalların normal endokannabinoid fonksiyonunu düzeltmede ve depresyon semptomlarını hafifletmede yararlı bir tedavi olabileceği sonucuna varmışlardır.

Marijuana ile Depresyon Tedavisinin dezavantajları

Esrarın antidepresan özelliklere sahip olabileceğine dair ilk kanıtlar olmasına rağmen, birçoğu da kullanımında bazı önemli dezavantajlar olduğunu savunuyor. Kronik esrar kullanıcılarının kayıtsız kaldıkları, sosyal olarak geri çekildikleri ve günlük kullanımları, esrar kullanımından önce kapasitelerinin oldukça altında bir düzeyde çalıştıkları "amotivasyonel sendrom" adı verilen iyi bilinen bir olgudur.

Depresyonda olan kişi semptomlarından kurtulmuş hissetse de, bu kişi motivasyon ve üretkenliği kaybederse refah yanılsaması olabilir. Ayrıca, eğer ilaç içildiğinde, filtrelenmemesi nedeniyle tütün kullanımından daha çok solunum sistemine daha zararlı olabilir.

Depresyon ve Marijuana Kullanımı Aynı Kök Neden Olabilir

Çoğu sağlık hizmeti araştırmacısı ve uygulayıcısı, genetik, çevresel veya diğer faktörlerin depresyonun temel nedeni olduğu teorisini kabul etmektedir. Bazıları, aynı nedenlerin, örneğin, depresyon belirtilerini hafifletmek için, esrar kullanımına yol açabileceğine inanmaktadır. Örneğin, 1997 pilot çalışmasında yer alan katılımcılar, esrar içmeye devam etmelerinin nedenlerinden birinin, depresyon ve anksiyete belirtilerini hafiflettiklerini hissetmişlerdir. Başka bir çalışma, esrar kullanımının depresyonu şiddetlendirdiğini, aksine durumun başka bir belirtisi olduğunu ortaya koymuştur.

Bazı araştırmalar, esrar kullanıcılarının (özellikle düzenli veya ağır kullanıcı), ilacı kullanmayanlara göre depresyon tanısı koyma olasılıklarının daha yüksek olduğunu göstermektedir. Ancak araştırma, oyunda bir nedensellik ilişkisi olduğu sonucuna varmayı başaramadı: Depresyon doğrudan esrar kullanımından kaynaklanıyor gibi görünmüyor. Şizofreni ve psikoz gibi diğer akıl hastalıklarına yatkınlığı olan bazı hastalarda, esrar kullanımı hastalığın ifadesi için bir tetikleyici görevi görebilir. Ayrıca intihar girişiminde bulunan gençlerin, girişimde bulunmamış olanlara göre esrar kullandıkları daha olasıdır.

Esrar kullanımında ve depresyonda olduğu gibi, bu ilişkileri daha iyi anlamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır. Devletler tıbbi esrar yasalarını geçmeye ve uygunluk kriterlerini düzeltmeye devam ettikçe, depresyon ve esrar kullanımı arasındaki ilişkiyi araştırmaya yönelik daha fazla araştırma yapılması muhtemeldir.

> Kaynaklar:

> Donohue B, Acierno R, Kogan E. Erişkin uyuşturucu bağımlılarında sosyal işlevsellik ölçümleriyle depresyon ilişkisi. Bağımlılık Davranışı . 1996 Mar-Nisan, 21 (2): 211-6.

> Gruber AJ, Papa HG Jr, Oliva P. Amerika Birleşik Devletleri'nde çok uzun süreli marihuana kullanıcıları: bir pilot çalışma. Subst Use Misuse 1997 Feb; 32 (3): 249-64.

> Haj-Dahmane S, Shen R. Kronik Stres Dorsal Raphe Nükleusunda α1-Adrenoseptöre Bağlı Endokannabinoid-Bağımlı Sinaptik Plastisiteyi Etkiler. Nörobilim Dergisi Ekim 2014, 34 (44) 14560-14570.